خیلی خوشحالیم در خدمتتون هستیم. خودتون بفرمایید با یه بیوگرافی…
عرض کنم که بنیامین بیانی ١٨ خرداد ۶٢؛ ٢تا هستیم من و خواهرم که دانشجوی کارشناسی موسیقی هستند. رهبری میخونن.
ما تو ایران تا حالا رهبر ارکستر خانوم هم داشتیم؟
بله ولی فکر می کنم ٢ تا ٣ تا کنسرت بیشتر نتونستند رهبری کنند.
خب بریم سراغ خودتون شما از کی موسیقی رو شروع کردید؟
والا من از ۴-۵ سالگی کلاس می رفتم و موسیقی ارف یاد میگرفتم. خیلی علاقه داشتم، بعد اتفاقی شد که من یه شخصی رو پیدا کردم تو موسیقی “استاد وارتان ساهاکیان” که از ١٢ سالگی من شاگرد ایشون شدم. اون موقع من گیتار میزدم. جالب این جا است که استاد من آقای رضا یزدانی بودند تو آموزشگاه آفتاب تجریش. من ۴ ماه پیش ایشون بودم بعد استادم عوض شد، شدن آقای احسان فرامرزی پور؛ گیتار فلامینکو؛ بعدشم رفتم پیش آقای معافی. فکر می کنم ١۴ سال پیش بود. بعد پیش آقای تفقدی و دانشمند. بعد که این تموم شد رفتم علمی کاربردی برای موسیقی. من تو دبیرستان تجربی خوندم دانشگاه تهران هم قبول شدم اما انصراف دادم به خاطر موسیقی، از قبل دانشگاه هم در کنار گیتار شروع کردم به یادگیری ساکسیفون اما گیتار رو هم حرفه ای پیش آقای سعید حبیبی که نوازنده ی زنده یاد ناصر عبداللهی بودند، آموزش می دیدم. کنارشم ساکسیفون رو اول با آقای سرهنگ افشار، بعدشم با آقای ملکیان و بعد با آقای سلیمانی پور انجام میدادم. بعد از اون هم که دیگه جریان کارو گروه هایی بودن که من رفتم و شروع به کار کردیم.
اولین قسمت هنریه زندگیه شما گیتار بود. چرا گیتار؟
چون من می خواستم کنکور هنر بدم. برای موسیقی یه آقایی اشتباه به من گفت که برو گیتار یاد بگیر که بعدها فهمیدیم اصلا گیتار جز اون سازها نبود ولی اصلا پشیمون نیستم. خیلی هم برام خوب بوده چون فکر کنم نزدیک ١٠ سال که تو آموزشگاه های مختلف، دارم گیتار درس میدم.
شما در آمدتون از نواختن ساکسیفون و تدریس گیتاره؟ یعنی شغل دیگه ای ندارید؟
بله، نه من شغل دیگه ای ندارم.
خب رسیدیم به ساکسیفون، خیلی فرق میکنه ها این دوتا باهم…
بله خب چیزی که ما گوش می کردیم همیشه گیتار و اینا بوده ولی خب سلیقه ی درونی، من رو کشید به این سمت.
من فکر میکنم حال نوازنده ها خارج از ایران خیلی بهتر از اینجاست، نه؟
تو خارج از ایران اگر کسی هر کاری میکنه یا هر کنسرتی که میزاره طرفدارهای قابل توجه خودش رو داره اما تو ایران من فکر میکنم هنوز مولتی استایل نشده یعنی هر کاری طرفدار نداره یا شایدم اجازش داده نمیشه!! یه چیزه خوبی که هست من خیلی تو کارم شانس دارم، خیلی خدا منو دوست داره؛ خیلی سکوی پرتاب تو کارم داشتم؛ مثلا تو گروه فروهر بودم. تو دفتر سینمایی میلاد فیلم بودم. تجارب اینطوری زیاد داشتم، بعدشم سریال خبرنگاران و کارنامه رو کار کردم؛ یه سری تیزر و برنامه های تولیدی صدا و سیما بود که موسیقی هاشون و کار می کردم. من تو موسیقی همه کار کردم و به نظر من این شانس بزرگیه.
پس یعنی شما تجربیاتتون خیلی بیشتر از سنتون هست؟
خودم اینجوری فکر میکنم.
خب چی شد که رسیدید به استیج؟
من همون قبل از دانشگاه تو همون آموزشگاهی که بودم با آقای سعید حبیبی، میشه گفت یه کنسرت آموزشی بود که برای اولین بار استیج و اونجا تجربه کردم و میشه گفت که اولین اجرای جدی من برنامه ی چلچراغ با اجرای فرزاد حسنی در اصفهان بود.
شما از اول با اساتید خوبی شروع کردید. این جایگاهی که الان دارید هم به خاطر این لینک های ارتباطی هستش؟
قطعا، ولی خب تو هر کار هنری ٢ تا چیز خیلی مهمه. یکیش کار و تواناییه خودته، یکیش هم که همون لینک ارتباطی و اساتید هستش که اگر اون اولی وجود نداشته باشه خب دومی بی فایده است.
خب از همون اجرای اول شروع کنیم…
اول که اون اجرای اصفهان بود و بعدم که اون گروه فروهر موسیقی بی کلام بود، بعدم خواننده هایی که شاید خیلی معروف نبودن ولی خب کنسرت دادیم. بعدشم که با آقای مهدی مقدم به عنوان اولین کار با یه خواننده ی معروف شروع به کار کردیم بعدم آقای معراج محمدی و سعید عرب و اولین اجراهای زنده یاد مرتضی پاشایی و رضا رویگری، شهاب بخارایی و همینطور پیش رفت که بعد به لطف حسین شریفی چندتا اجراهارو رفتیم، سون، محمد علیزاده، رضا صادقی و مهدی یراحی و همین جوری اومدیم جلو تا الانم که تو بند محسن یگانه ام.
شما نوازنده ی مهمان هستید یا ثابت و قرار داد دارین مثلا؟
اول که تو بند بودم خب چندتا خواننده داشتن، اما بعد که با آقای یگانه اومدم ثابت شدم دیگه؛ که بهترم بود. فکر میکنم یک سال شده.
خب از کارهای ضبطی و آلبوم هاتون برامون بگید
من کارهای ضبطیم بیشتر تک ترک بوده تو آلبوم به اون صورت نزدم.
و اما محسن یگانه …
محسن جز اون آدماییه که وقتی میبینیش و باهاش آشنا میشی میگی که واقعا حقشه که به اینجاها رسیده!
حال موسیقیه ما خوب نیست، چرا؟
من فکر میکنم از بحث مجوز و داستانهای خاص خودش که بگذریم دلیل اصلیش مردم هستن و نسل جوون و این سلیقه ای که داره عوض میشه؛ زمان ما یا قبل ما واقعا دنبال یادگیری بودیم اما اصلا الان اینطوری نیست، میان که همینطوری یاد بگیرن و یه جا بزنن فقط.
و حرف آخر؟
ایشالا که مردم قدر موسیقی خوب و بیشتر بدونند.
خیلی ممنونم.
نظری داده نشده است