پاکان شیرازیانی : من رو به اسم «آقای صدامو می برم بالا» می شناسند…

پاکان شیرازیانی خواننده جوان و خوش ذوقی است که صدای گرم و پر احساسش را در تیتراژبرنامه شب کوک شنیده ایم. از پاکان دعوت کرده ایم تا با نواک گپ و گفتی صمیمی داشته باشد و  از خودش و برنامه های کاری اش برایمان بگوید؛ پاکان می گوید که من را به اسم: «آقای صدامو می برم بالا» شناخته اند؛ البته از اتفاقات کاری و برنامه های آینده اش هم برایمان می گوید. در ادامه می توانید گپ و گفت و عکس های اختصاصی نواک از این اتفاق صمیمانه رو بخوانید و ببینید.

خود تون رو معرفی کنید ؟

پاکان شیرازیانی هستم. متولد ۱۳۷۰/۶/۱۳ دهه هفتادی‌ام (با خنده) در یک خانواده کم‌جمعیت به دنیا اومدم و یک خواهر کوچک‌تر از خودم دارم. لیسانس الکترونیک دارم. هشت سال هست که دارم کار موزیک می‌کنم. چهارساله که حرفه ای‌ وارد مارکت موسیقی شده‌ام. از زمانی که وارد مارکت شدم با برادران دمیرچی کارمی کردم. قبل از شب کوک و قبل از این‌که چنین برنامه ایی ساخته بشه. سال ۹۰ بود که اولین ترک من به اسم “بی وحشت” پخش شد. ترانه‌ی مرجان زنگنه، ملودی از شهاب مظفری و تنظیم انوشیروان تقوی بود و خداروشکر کار بدی از آبدرنیومد و خودم هم دوستش داشتم. کار من ادامه داشت تا سال ۹۴ که حدود ۱۹ تک آهنگ در فضای مجازی منتشر کردم. تیتراژ برنامه ” شب کوک” می‌شد بیستمین تک آهنگم و خداروشکر این اتفاق خیلی برام خوب بود. تیراژ سری اول شب کوک رو هم خوندم که اون زمان شب کوک یک برنامه تقریباً نقد موسیقی بود؛ تیتراژی بود که ۱۲۰ قسمت پخش شد. برادران دمیرچی و باربد عزیز این لطف رو به من داشتند که دوباره تیتراژ سری جدید شب کوک رو هم به من  سپردن.

چی شد که به سمت موسیقی اومدین؟

به موسیقی علاقه داشتم، درس رو به خاطر خانواده و پدر و مادر ادامه دادم. وقتی‌که دعای خیر پدرو مادر پشتت باشه خیلی اتفاق خوبیه و من دوست داشتم ازلحاظ دلی با پدرو مادرم باشم. اما از ترم های آخر درس سرگرم موسیقی بودم. بعد از تموم شدن دوره هنرستان موسیقی رو شروع کردم. به همراه دوستم آقای اشکان آزاد وارد موسیقی شدیم البته اشکان قدیمی‌تر بود اما من از همون زمان و درکنار ایشون شروع کردم.

از ابتدا موسیقی رو با خوانندگی شروع کردین؟

اول خوانندگی بود. حدود سه سال صداسازی و آواز کار کردم در کنار استاد حصیری و بعد موسیقی رو شروع کردم. آهنگسازی هم انجام می دم و البته بعضی وقت ها ترانه هم می نویسم.

برای چه کسانی آهنگسازی انجام دادین؟

اساساً زیاد افراد سرشناسی نبودن؛ بیشتر به خاطر اینکه اسمم تو مارکت پخش بشه و تجربه پیدا کنم آهنگسازی می‌کردم. معمولاً افرادی که می اومدن اولین تجربه خوانندگی شون بود. این اتفاق باعث شد تجربه خوبی کسب کنم و باسلیقه مردم آشنا بشم و بدونم که مردم چه موسیقی رو بیشتر دوست دارن.

شما در ابتدای راه، تجربه خوندن تیتراژ رو داشتین، این اتفاق به چه شکلی ادامه پیدا می کنه؟

همیشه خدارو شکرمی کنم به خاطر این اتفاق، تو این چهار سالی که وارد موسیقی شدم اتفاقاتی رو تجربه کردم که شاید خیلی از هم‌دوره ایی های من هنوز نتونستن حسش کنن. این اتفاق اول لطف خدا بود و بعد هم دعای خیر پدر و مادر و وجود برادران دمیرچی و باربد عزیز که به من اعتماد کردن و تیتراژ برنامه ایی مثل شب کوکُ که خودش یه برنامه موسیقیایی هست رود به من سپردن. خدارو شکر که خوب بود و خیلی ها راضی بودند و دوست داشتند.

چه برنامه ایی برای آلبوم دارین؟

ترانه های آلبوم انتخاب شده. خانم سارا و زهرا کلاته ترانه سراهای آلبوم هستند که چند کار ازشون گرفتیم و انتخاب کردیم اما هنوز قطعی نشده. فکر می‌کنم برای اواخر سال در فصل پاییز یا زمستون آلبوم رو منتشر کنیم. چون خودم فضا و موزیک هایی رو دوستدارم که آرومه و به زمستون میخوره.

بعد از انتشار آلبوم کنسرت برگزار می‌کنید؟

توکل به خدا، انشا الله. چون بحث اجرایی یه مقدار سخته و تا  زمانی که با گروه هماهنگ بشیم و گروه تشکیل بشه زمان می‌برده.

تک آهنگ‌هایی که منتشر می‌کنید در آلبوم هم شنیده می شن؟

احتمالاً  قطعه‌های آلبوم با تک آهنگ‌ها فرق دارن. از تک آهنگ ها توی آلبوم خبری نیست.

بعد از برنامه شب کوک چه پیشنهادهای دیگه ایی داشتین؟

تیتراژ یه سریالی تو شبکه دو به کارگردانی آقای مجید پرکار پیشنهاد شد. تیتراژ برنامه چند درجه (تیتراژ پایانی) رو خودندم که همزمان با شب کوک پخش می‌شد. یکی دوتا کار دیگه هم پیشنهادشده که باید بررسی بشه و انشا الله همکاری می‌کنم.

سبک و فضای خاصی رو توی کارهاتون دارید؛ چطور شد که این سبک رو انتخاب کردین؟

من خودم کارهایی احساسی آروم رو دوست دارم که بتونه ذهن مخاطب رو درگیر کنه. سعی کردم این فضا در کارهام دیده بشه. نه اینکه کار شاد نداشته باشم، ولی خب این سبک رو ترجیح می دم. قبل از اینکه شب کوک رو شروع کنیم  با باربد و آقای دمیرچی صحبت می‌کردیم و نظرمون این بود که تیتراژ یه کار ریتمیک باشه برای شروع برنامه، اما بعد به این نتیجه رسیدیم که ترانه خانم کلاته فضای حسی داره و بهتره که ملودی حسی بسازیم. پوریا حیدری عزیز آهنگسازی و تنظیم کار رو خیلی زیبا انجام داد و واقعاً ازش ممنونم؛ همچنین جا داره از عماد طالب‌زاده عزیزم تشکر کنم که برای ساخت این قطعه  خیلی به من کمک کرد.

پاکان شیرازیانی توی خلوت خودش، چه موسیقی رو گوش می کنه؟

کارهای فرزاد فرزین رو خیلی دوست دارم. حس می‌کنم که خیلی خوب داره کار می کنه. فرزاد رو ترجیح می دم و کارهاش رو گوش می‌کنم.

در جامعه موسیقی، دوست داشتین با چه کسانی کار کنین؟

دوستانی هستن که مایلم باهاشون کارکنم. مثلاً سعید زمانی، که البته این اتفاق و همکاری داره شکل می گیره.

پاکان شیرازیانی رو در چند کلمه توصیف کنید؟

شیطون ولی آروم

حال موسیقی ایران رو چه جوری می‌بینید ؟

البته الان من خیلی راه دارم تا بخوام به یک سری اتفاقات برسم و بتونم در این باره نظر بدم. حس می‌کنم خیلی‌ها دارن کار می کنن، ولی الان کار کردنِ تنها، کافی نیست. باید تو ترانه، ملودی و تنظیم ایده داشته باشی؛ اگر ایده نداشته باشی هیچ اتفاقی نمیوفته، مثلاً خیلی‌ها هستن که میان و کار می کنن و یک‌بار کارشون شنیده میشه و بعد کنار میرن. باید ایده و یک اتاق فکری باشه و خواننده رو راهنمایی کنه. خیلی از خوانندهای خارجی توی چندماه یا یک سال میان و کل دنیای موسیقی رو می گیرن، چون ایده دارن و مدیریت شده کار انجام میدن. ما باید رو ایده و مدیریت بیشتر فکر کنیم. خیلی‌ها هستند که خوب کار می کنن اما شاید چون اون ایده رو ندارن کار خوبشون هم شنیده نمیشه. حتی خود من، اگر ایده نداشته باشم و مدیریت درست انجام نشه شاید خیلی راحت فراموش بشم. الان در موسیقی ما انقدر کار زیادهست که یه خواننده راحت شنیده نشه، و راحت حذف بشه! کار موسیقی باید یه جنس خاصی داشته باشه.

پاکان برای موسیقی حرف تازه ایی داره ؟

آره حتماً، همه بچه هایی که از برنامه شب کوک شنیده شدن حرف تازه ای دارن و تلاش می کنن اتفاق جدیدی رو رقم بزنن. من هم همه ی تلاشمو می‌کنم که این اتفاق بیوفته.

یه خاطره ی جالب بگین؟

خاطره ی اولین اجرای حرفه ایم رو می گم.

اولین تِرکم که پخش شد؛ سال ۱۳۹۰ دقیقاً چهار ماه بعدش آقای دمیرچی به من گفتن توی سالن فرهنگسرای ارسباران یه اجرایی داری که بچه‌های موسیقی میان وبرنامه رو می بینن . یه گردهمایی بود به اسم هزارصدا که من باید می‌رفتم و اجرا می‌کردم. زمانی بود که من تازه اومدم بودم توی کار و داشتم تجربه کسب می‌کردم. آقای دمیرچی حدوداً ۲۰ روز قبل از اجرا به من گفتن و من تو این مدت ۱۵ کیلو وزن کم کردم. در اون برنامه همه اساتید ازجمله نیما مسیحا، مهرداد نصرتی، مریم اسدی، نیلوفر لاری پور، امید حاجیلی و… حضور داشتند. من باید جلوی این عزیزان می خوندم. خلاصه رفتمو اجرا کردم و خدارو صدهزار مرتبه شکر که خوب بود.

حرف آخر ؟

ممنون از اینکه  این افتخار رو به من دادید. از همه مردم تشکر می کنم که لطف دارن و ممنونم که این اجازه رو میدن که من کنارشون باشم.

عکس ها از نگاه دوربین پریسا فیض اللهی / مصاحبه و تنظیم از طهورا قجاوند