در ابتدا یه بیوگرافی از خودتون بگید؟
من محمدرضا مقدم هستم، متولد ۳۱شهریور ۶۸ در تهران. فارغ التحصیل طراحی صنعتی. از ۶سالگی موسیقی رو شروع کردم و از همون موقع ها خانواده ام متوجه شدن استعداد خاصی توی موسیقی دارم؛ من توو خانواده ایی بزرگ شدم که موزیسین زیاد داشته و گوش خوبی نسبت به شنیدن موسیقی دارند که باعث شد خیلی کمک به من بشه . کارم رو با ساز پیانو و کیبورد شروع کردم، چندسال ساز زدم و بعد توو گروه های هنری نوازندگی می کردم. بعد از چندسال سرپرست ارکستر شدم و نوازنده ی یکسری خواننده های تلوزیونی تا اینکه ۲سال پیش به صورت حرفه ایی خوانندگی رو شروع کردم.
گفتین طراحی صنعتی خوندین، چرا از همون اول رشته موسیقی رو انتخاب نکردین؟ شما که از بچه گی موسیقی کار کرده بودین.
من باید از دوره راهنمایی به هنرستان موسیقی می رفتم که این اتفاق نیوفتاد. ولی واقعا طراحی صنعتی رو دوست داشتم و ادامه دادم اما در آخر هیچ اتقاقی توو زندگیم نیوفتاد (باخنده) اما همیشه فعالیت موسیقی رو انجام دادم و لذت بردم.
روزی که وارد موسیقی شدین فکر می کردین به چه جایگاهی می رسید؟
یاد گرفتن موسیقی من داستان عجیبی داره (با خنده) یه روز با پدرم به یه مرکز خرید رفتیم؛ من یه اسباب بازی (ملودیکا) دیدم و اصرار کرم برام بخرن، پدرم گفتن به شرطی اینو برات میخرم که یادش بگیری. من همون شب شروع کردم با ملودیکا یه آهنگو زدم و برای پدرم خیلی عجیب بود؛ حتی یادمه به مادرم گفتن احتمالش زیاد که محمدرضا بتونه در آینده موزیسین خوبی بشه و یادمه عموم که استاد بزرگ سنتور بودن همیشه تاکید داشتن که اتفاقات خوبی برای من میوفته.
پس مثل خیلی از خانواده هایی که مخالف هنرهستن، خانواده شما مخالف نبودن بلکه حمایت هم داشتین! درسته؟
بله دقیقا. البته کسایی که اون موقع ساز پیانو و کیبورد می زدن درگیر این بودن که نهایتا توو مهمونی ساز بزنن. اما پدر من به شدت مخالف بود من این کارو انجام بدم. می گفتن یا باید هنرمندی بشی که روی صحنه بری یا اصلا موسیقی کار نکن.
تنها راهتون موفقیت بوده و باید این اتفاق میوفتاده!؟
بله ۱۰۰% البته من خودم هم موافق بودم با حرف پدرم. الان خیلی شرایط فرق کرده اون موقع مثل الان راحت نبود ولی همین حرف پدرم باعث شد تا هنر رو خوب بشناسم و صرفا نوازنده نشم.
ساز تخصصی شما چیه؟
کیبورد و پیانو. البته ساز های دیگه ای هم می زنم ولی ساز تخصصی و ساز مورد علاقه ام کیبورد و پیانو هست.
چی شد که به کنسرت و مجوز رسیدین؟
من از همون ابتدا قبل از اینکه کار خوانندگیمو شروع کنم با خواننده های مختلف تلوزیونی و مجاز کار کرده بودم و می دونستم برای خواننده های مجاز اتفاقات خوبی میوفته. من خیلی زود سراغ مجوز رفتم اما یه اتقاق بدی افتاد؛ متاسفانه یک کلیپ از من در یکی از برنامه های خارج از کشور پخش شد که من اصلا در جریان نبودم و اتفاقی متوجه شدم. بدون اطلاع خودم این کلیپ پخش شد و من خودم باورم نمی شد تا این که با چشمای خودم دیدم. 
همه جا عنوان کردم که از این موضوع بی خبر بودم ۲سال هم ممنوعیت داشتم و هنوز هم ترکش های اون اتفاق به سمتم میاد. خیلی سخت گذشت اون ۲سال اگر اون اتفاق نمی افتاد شاید الان آلبوم دومم رو تولید کرده بودم. اما برادری خودمو ثابت کردم. بعد از اون یکی از دوستانم پیشنها داد که خودمو محک بزنم و کنسرت بگذارم تا ببینم مردم چقدر من رو می شناسن و خوشبختانه توو چند روز همه بلیت ها فروش رفت و استقبال خیلی خوبی بود؛ برای خودم هم خیلی خوب بود چون اولین تجربه استیج بود که خودم خواننده بودم. ۲ ماه پیش هم کنسرت دومم برگزار شده که اون هم خیلی خوب بود.
خب بریم سراغ آلبوم. چه برنامه هایی برای آلبوم دارید؟
آلبومم در دسته تولیده و چند تِرک آماده شده؛ البته چند تِرک و حذف کردیم چون با گذشت زمان تجربه های بیشتری به دست میاد. در کل داریم کارای خوب و جدیدی رو اضافه می کنیم.
آلبوم چه مشخصاتی داره؟ با چه کسایی کار کردین؟
اول یه تشکر می کنم از دوست عزیزم افشین کریمی که مثل یه برادر همیشه کنارم بوده و کمکم کرده. ایشون تهیه کننده آلبوم هستن. در قسمت ترانه با علی ایلیا، مسعود امامی، کسری بختیاریان، حامد عسگری، عباس یوسفی، نیلوفر امجدی و حسین سلیمانی. بخش آهنگسازی رو خودم اکثرا انجام دادم اما بخش تنظیم هومن آزما، فرشاد عنایتی، فربد فروغی، میلاد اکبری و فرشید وحدت. البته استاد وحید یراقچیان مشاور خوب من هستند و کمکم کردند.
حدودا کی منتشر میشه؟
احتمال خیلی زیاد بعد از محرم و صفر وارد بازار میشه.
بعد هم تور کنسرت دارین؟
بله حتما
توو تمام مدتی که کار کردین(نوازندگی، خوانندگی، آهنگسازی) کدوم کار رو بیشتر دوست داشتین و هنوز هم براتون مهم هست؟
من تووی اسم تنظیم کننده ها یه نفرو فراموش کردم بگم که به این سوال خیلی ربط داره. با نوید نقره زاد که همیشه از دوستی باهاش خوشحالم.چندین سال پیش یه کار مشترک انجام دادیم با رایا مهدوی که اسم این کار “غروب” هست. بعد از مدتی، دوستی گفتن دوست دارن که برای این کار کلیپ بسازن برای فیلم “چ” ابراهیم حاتمی کیا. هرچند که این اتفاق نیوفتاد. ولی کلیپی که ساخته شد باعث شد تا الان بهترین کلیپ و موزیک من باشه تِرکی بود که تووی کنسرت همه ی مردم از اول تا آخر می خوندن. خودم خانواده ام و دوستام با این ترک یه خاطره ی دیگه داریم و موفق ترین کارم بوده.
شما کار تدریس موسیقی هم انجام میدین؟
بله. اما ۳سال تدریس و کنار گذاشتم تا اینکه دوست عزیزی از من خواستن به آموزشگاهشون برم و دوباره آموزش رو شروع کنم. در حال حاضر شاگردای خوبی دارم و امیدوارم اتفاقای خوبی براشون بیوفته.
چه نقشه هایی برای آینده کاریتون دارید ؟
بعضی حرفا مثل شعار می مونه اما خب ایده آل من توو موسیقی اینه که اتفاقات خوبی بیوفته. هر روز به تعداد خواننده ها داره اضافه میشه ولی اصلا دیده نمیشن؛ از طرفی خواننده هایی هستن که بیش از حد شناخته شدن و شاید درست نباشه.
فکر می کنید چند درصد از خواننده ها که الان چهره هستن، جایگاهی که دارن حقشونه؟
کسایی که الان هستند حتما یه چیزی بوده که خدا نگاهشون کرده و لیاقتش رو داشتن. ولی موسیقی ما این نیست؛ ما خیلی قوی تر از این حرفاییم و باید مثل دهه ۵۰ و ۶۰ زبان زد بشیم.
چطور باید به افرادی که کمتر حمایت شدن، کمک کرد؟
من مسئول این قضیه رو سایت های موسیقی می دونم باید تبلیفات درست انجام بدن. ما چندتا سایت موسیقی خوب داریم که برای خواننده های معروف خیلی خوب تبلیغ می کنن و زمان میذارن باید این اتفاق برای خواننده های دیگه ام بیوفته و برای کسایی که معروف نیستن هم تبلیغ کنن.
و اما حرف پایانی …
اول از سایت نواک تشکر می کنم.
از همه ی همه ی مردم میخوام لطفشونو بیشتر کنن نسبت به کسایی که احتیاج به حمایت دارند اما دیده نشدن. خیلی ها هستن که خیلی زحمت می کشن و شاید ما نبینیم؛ لطفا از همه ی اونام حمایت کنیم.
از مردم خواهش می کنم خون تمیز رو وارد رگ های موسیقی ایرانی بکنن اگر این خون آلوده باشه گریبان گیر بچه های موسیقی میشه.
نظری داده نشده است