در دنیای موسیقی امروز ایران که موضوع اکثر موسیقی های موجود در بازار ترک کردن، مرگ ،خیانت و سوژه هایی ازین است. گروهی از جوانان و موسیقیدانانی گرد هم آمده اند که دغدغه شان از جنس دیگری است، نسلی که نگران گونه‌های زیستی و جانوری در حال انقراض و محیط زیست ایران هستند و دنیایشان سرشار از فریاد برای نجات زمین، خاک، آب و هواست!!
« خورشید سیاه » حوالی پاییز سال ۱۳۹۰ در هوای دود آلود تهران آفتابی شد و به عنوان اولین و تنها گروه حامی محیط زیست با آهنگ هایی در زمینه های مشکلات زیست محیطی، خشونت علیه حیوانات و مشکلات اجتماعی خود را به جامعه ی ایران معرفی کرد . اولین آلبوم گروه با عنوان «خرس سیاه بلوچی» در زمستان۹۲ وارد بازار شد . بعد از انتشار این آلبوم، گروه همراه با برخی از رویدادهای ملی و بین‌المللی به تولید آهنگهایی با مضمون هایی مطابق با دغدغه ی اصلیشان پرداختند و با اشتراک کارهایشان در فضای مجازی به آگاهی رسانی پرداختند و حساسیت اذهان عمومی را نسبت به محیط پیرامونشان بالاتر بردند. در اردیبهشت ماه سال ۹۴، خورشید سیاه آلبوم دوم خود را به نام « اشک سیاه » به تهیه کنندگی شرکت فرهنگی هنری« سی لحن باربد» به مدیریت طاهر علیرمضانی تولید کرد. نام این آلبوم برگرفته از یوز پلنگ آسیایی است که یک قطعه نیز در آلبوم به آن اختصاص داده شده است. یوزپلنگ آسیایی گونه ای درحال انقراض در ایران است که فقط تعداد محدودی از آن باقی مانده است.
روز سه شنبه پنجم آبان ماه سال جاری نشست نقد و بررسی این آلبوم با حضور اعضای گروه، خبرنگاران، طرفداران محیط زیست، اعضای دیده بان حقوق حیوانات و چندی دیگر از سازمانهای مرتبط در سالن شرکت «سرنا» برگزار شد . در این برنامه طاهر علیرمضانی (سرپرست گروه و نوازنده ی گیتار باس)، جهانگیر رها (خواننده و نوازنده‌ی گیتار آکوستیک)، آرش اسلامی (نوازنده‌ی گیتار الکتریک) و علی فرهمند (نوازنده ی درامز) در مورد آلبوم « اشک سیاه » و ترانه های مربوط به قطعات و دغدغه های محیط زیستی گروهشان سخن گفتند.
در ابتدا علیرضا ایرانی نژاد به عنوان مجری برنامه از سهند آدم عارف منتقد هنری که پیشنهاد برگزاری نشست نقد و بررسی را داده بود تشکر کرد و به صورت مختصر به معرفی گروه پرداخت.
مجری از سهند آدم عارف به عنوان منتقد حامی خواست در جمع اعضای گروه قرار بگیرد و در روند جلسه نقد و بررسی آلبوم حضور فعال داشته باشد .
جلسه با سخنان اعضای گروه آغاز شد. جهانگیر رها گفت : صرف نظر از اینکه حضار جلسه موافق یا مخالف باشند چنین جلساتی برای ما بسیار خوب است و به این جلسه‌ها نیاز داریم که نقاط ضعف و قدرت خود را بشنویم و اگر قبول داشتیم آنها را قوت می دهیم و اگر قبول نداشتیم راهمان را ادامه می دهیم و تاوان عواقب آن را هم پرداخت خواهیم کرد. سهند آدم عارف که در حال حاضر دبیر سرویس موسیقی روزنامه صبا است معتقدبود : “منتقد نمی تواند یک هوادار باشد . وقتی کاری را می خواهید نقد کنید باید از آن فاصله بگیرید. دیدگاه تحلیلی با دیدگاه کسی که علاقه ی خاصی به کار دارد یک جا نمی گنجد. من به عنوان هوادار سعی کردم که از کار فاصله بگیرم و آن را نقد کنم ولی موفق نشدم.” او ادامه داد: “وقتی ما با یک نگاه دغدغه مند در آثار هنری به خلق اثر می پردازیم اتفاق رایج این است که به سمت شعارزدگی می رویم و تصور می کنیم وقتی می خواهیم پیامی را منتقل کنیم باید پیام کامل منتقل شود و معمولا این اتفاق به ذوق افراد می زند. اگرچه در آثار این عزیزان این اتفاق نیافتاده و به نظر من این به خاطر ترانه ی آثار است که با وجود بهره گرفتن از ساختار طنز تلخ به سمت شعار حرکت نکرده . در حقیقت گنجاندن عنصر طنز در کنار تخیل و فانتزی بخشیدن به کارها، ورودی خوبی است که نشان می دهد می توان اثر هنری دغدغه مند خلق کرد بدون آنکه در آن شعار داد . “
جهانگیر رها در پاسخ به یکی از خبرنگاران که پرسید چرا محیط زیست را انتخاب کردید، گفت: “چرا محیط زیست نه و چی شد که دیگران سراغش نرفتند!” رها ادامه داد: “در حال حاظر محیط زیست جزو مهم ترین مسایل ما در سراسر جهان است و تروریسم و محیط زیست روی میز جهان سیاست قرار دارند . زمانی که ما کار را شروع کردیم هنوز مسئله محیط زیست به شکل امروز برجسته نبود و رسانه ای نشده بود ولی در یکی، دو سال گذشته بسیار نمایان و همگانی شد البته هنوز در ترانه ، سینما و هنر خبری نیست و اگر هم باشد به صورت گذراست و ما باید سراغ چنین موضوعی می رفتیم چون جزو ضروریات زمانه است و برای من عجیب است که چرا دیگران سراغ چنین موضوعاتی نرفتد.”
جهانگیر رها در مورد این سوال که با توجه به اینکه سبک راک بسیار مخاطب خاص داره چرا این سبک را انتخاب کردید، این گونه توضیح داد : “ما انتخاب نکردیم با چه شیوه ای و سبکی کار کنیم . ما در ابتدا دوستانمان را انتخاب کردیم و با توجه به توانایی های این دوستان این سبک انتخاب شد و از قبل کسی تعریف نکرد که پاپ بزنیم یا راک یا کلاسیک و من خودم این را دوست دارم که اول دور هم جمع شویم و هر آنچه که می توانیم را اجرا کنیم.”
در ادامه سهند آدم عارف نظرات خود را درباره ی تک تک قطعات آلبوم اعلام کرد. آدم عارف درباره ی قطعه هفتم آلبوم به نام «داروگ» که ترانه متعلق به نیما یوشیج است چنین ادامه داد: “سایه نیما در این آهنگ نمایان است و ادای دینی در کلام به نیما یوشیج انجام شده و جالب است که در بستر این آلبوم، شعر نیما از حالت نمادین و سمبولیک خارج شده و شکل واقعی به خودش گرفته و این به نظرم اتفاق مهمی است.”
جهانگیر رها در مورد پیداکردن مضوعات اشعار قطعات گفت: “متاسفانه دغدغه ها هیچ وقت تمام نمی شود و روز به روز بیشتر می شود و موضوعات بسیاری هنوز وجود دارد که ما در موردشان کار نکردیم و در مورد پیدا کردن موضوع ها باید گفت که ما مشاورانی در این حیطه داریم که در این جلسه هم حضور دارند و بسیار به ما کمک می کنند و بخشی از آن ها هم مسائلی هستند که خودمان در آن غرق شدیم و بخشی از آن ها را باید در رسانه ها جست و جو کنیم.
نشست با پخش قطعه ی جدید « اشک سیاه » که در مورد کودکان بود به پایان رسید.
نظری داده نشده است