سامان امامى متولد شهریور ١٣۵٩ در تهران، نوازندهی گیتار الکتریک که آهنگسازی، تنظیم، رهبرى ارکستر و عکاسى نیز انجام میدهد. او از سن ٢٠ سالگى وارد عرصهی هنر شد و اکنون در دانشگاه، موسیقى تدریس میکند. در ادامه میتوانید مصاحبهی کامل ایشان را در سایت خبرى نواک بخوانید.
چی شد که کار موسیقی رو آغاز کردید؟از چه سنی؟
سنم زیاد پایین نبود ١٩-٢٠ سالم بود، فکر میکنم خیلی اتفاقی شد عضو تیم ملى بسکتبال بودم؛ تو سانحهای زانوم آسیب دید و داشتم بهشدت افسردگی میگرفتم که به پیشنهاد پزشک، ساز زدن رو آغاز کردم. با اینکه پدرم اولین واردکنندهی ساز آلات موسیقی بودن اما به موسیقی هیچ علاقهای نداشتم و تمام تمرکزم روی ورزش بود. حدود ١ سال بود که ساز میزدم یک روز آقای علی پهلوان با من تماس گرفتند و بهم پیشنهاد کار دادند.
ایشون از کجا شما رو میشناختند؟
خوب من استارت کارم رو با آقای حمید خندان سال ٧٨ زدم یک کنسرت با ایشون گذاشتیم و بعدش هم سال ٧٩-٨٠ بود که علی پهلوان با من تماس گرفتند و ٣-۴ سالی تو گروه آریان بودم.
تو آریان چه سازی میزدید؟
همون گیتار الکتریک ، فقط براى تعداد معدودى از خوانندهها و گروهها گیتار اسپنیش زدم.
یعنی می تونیم بگیم اولین کار جدی و حرفهای شما گروه آریان بوده؟
میشه گفت گروه آریان سکوی پرتاب من بوده ولی خوب قبل از اون من با خیلی از خوانندهها کار کرده بودم، برای مثال با آقای حمید حامی، حمید خندان و نیما مسیحا استارت زدم که ٣ تا از بهترین خوانندهها هستند و هیچ ایرادی نمیشه ازشون گرفت. ولی خب چون شاگردان استاد بابک بیات هم بودن سبک کلاسیک یا خاص خودشونو داشتند که زیاد تو موسیقی الان طرفدار ندارند.
کار حرفهای رو از کجا شروع کردید؟
از گروه آریان که اون زمان دقیقاً خاطرمه هر شب ٢ سانس کنسرت داشتند، همهی سالن هم پر میشد و میشه گفت که اونجا سکوی پرتابی شد برام، چند سال متوالى هم تو گروه آریان بودم تا اینکه کنسرتهای خارج از کشور شروع شد و من به خاطر نداشتن کارت پایان خدمت نمیتونستم همراهیشون کنم بخاطر همین مجبور میشدن که نوازندههای دیگر رو ببرن همون موقع ها بود که من تصمیم گرفتم رهبری ارکستر رو شروع کنم ولی چون سخت بود ترجیح دادم که همون نوازندگی و عکاسی رو انجام بدم.
عکاسی هم میکردید؟ بهصورت حرفهای؟
بله
خب برسیم به استیج، از کی روی استیج رفتید؟ باکی؟ چه سالی بود؟ چند سالتون بود؟
اولین بار کنسرت آقای خندان بود سال ٧٨
خیلی برام مهم بود که نوازندگی رو خیلى خوب انجام بدم و تمام سعیمو رو هم کردم ولى متأسفانه در ایران گیتار الکتریک محور موسیقى ما نیست. اما گروه آریان میخواستند از این طرز فکر بیان بیرون. سال ٨١ یه کنسرتی بود که یکی ٢ دقیقه من خودم به تنهایی گیتار میزدم و این اولین بار بود که تو ایران این اتفاق میافتاد و هنوز که هنوزه مردم از من میپرسند تو همون سامان امامی هستی که تو آریان میزدی؟ و این واسم خیلی خوشحال کننده و جالبه.
خب بعد از گروه آریان چی شد؟ رهبری ارکستر رو انجام دادین؟
تقریبا میشه گفت بله من به همراه یکى از دوستام گروهها رو رهبری میکردیم.
البته گروه که نمیشه گفت، سینگل کار میکردند. مثل آقای نیما مسیحا، حمید خندان، حمید حامی، بابک جهانبخش، گروه سون و اینکه اولین بار بابک جهانبخش و گروه سون و بهنام علمشاهی با بند ما روی استیج رفتند! تا اینکه سال ٨٩ بود که آقای خواجه امیری با من تماس گرفتند و من حدود ٣-۴ سال بهصورت ثابت برای ایشون ساز میزدم.
ایشون خیلی خوانندهی پرکاری بودند و ما تو هفته ۵ روزش رو برنامه داشتیم دیگه نمی تونستم با خوانندهی دیگهای کارکنم ولی من الان با ٢ تا خواننده کار میکنم.
کدوم خوانندهها؟
آقای سامان جلیلی هستند که با ایشون گیتار میزنم ولی چند تا خوانندهی دیگه هم هستند که با آقای سعید علیرضایی یه جورایی رهبر ارکستریم.
خب آقای خواجه امیری رو میفرمودید…
با آقای خواجه امیری هم ٣ سال و نیم ۴ سال کارکردم هم کنسرتهای خارج از کشور هم داخل که کارهای بسیار هم خوبی بود.
چرا جدا شدید؟
دلیل خاصی نداشت یک سری دلایل شخصی، وگرنه مشکلی وجود نداشت. رفتن تو گروه آقای خواجه امیری برای من هم خوب بود هم بد! خوب مثلاً شاید درآمد مالی خوبی داشت چون ایشون یکی از معروفترین خوانندههای کشور ما هستن ولی خب مشکلی هم که بود این کار خیلی وقت منو میگرفت من دیگه نمیتونستم عکاسی کنم میشه گفت بزرگترین کاری که با ایشون کردم عکس خود آلبوم ایشون بود، آلبوم عاشقانه، و این بود که به عکاسی نمیرسیدم.
خب موسیقی براتون مهمتر بود یا عکاسی؟
نوازندگی برام مهمتر نیست آهنگسازی موسیقی چیزیه که مهم تره و من رو بیشتر جذب میکنه.
من خودم ٢-٣ تا آلبوم بیکلام دادم که با گیتار الکتریک کارشده و تلفیقی از راک و موسیقی غربی و شرقی بود، یکی از کارها رو هم کلیپ کردم که مورد استقبال قرار گرفت. برای خوانندههای دیگهای هم کارکردم که کارهاشون هنوز بیرون نیومده و البته خوانندههایی هم هستن که با سبککاری من کاراشون بیرون اومده مثل آقای حمید خندان، سبک کار من تم راک داره و هنوز تو ایران جا نیفتاده و الانم بیشتر مشغول کار تنظیم و ریمیکس هستم. برای آقای کهکشان هم کار تنظیم زیاد انجام دادم، میشه گفت من تو ایران بهغیراز آقای رضا صادقی و فرزاد فرزین با بقیه خوانندهها کارکردم و بالاى ۱٧٠٠- ۱۸۰۰ تا استیج رفتم و عمدهی این اجراها هم با آقای خواجه امیری بوده.
اولین بار که کار ضبطی انجام دادین با کی بوده و از کجا شروع شده؟
به خیلی سال پیش برمی گرده قبل از گروه آریان بود، ولی خب کار جدی که انجام دادم تو همون گروه آریان بود با تعدادى از دوستان گروهی تشکیل دادیم به اسم گروه ژوان که در اصل موسس این گروه ما چهار نفر بودیم. من؛ مهدی یغمایی؛ علیرضا قرایی منش و آقای سزاوار. اون موقع کارهاى ضبطی خیلی انجام میدادیم و براى بهتر شدن کار خیلى وقت میداشتیم. سال ٧٩ با آقای خندان تو استودیو کارى رو زدم و برای آقای بابک زرین هم کارهاى زیادى کردم.
الان چیکار می کنین با چه خوانندهای کار میکنید؟
الان برای آقای سامان جلیلی گیتار میزنم و رهبریه ارکستر چندتا خواننده هم انجام می دم. بهعلاوه با آقای مسعود امامی، امین حبیبی، آقای سیاهپوش و عمران طاهری هم کار انجام می دم.
عمران طاهری یکی از خوانندههای خوب بندرعباسی هستند که بعد از ناصر عبداللهی و رضا صادقی خیلی گل کردن که در حال حاضر با ایشون هم کارهاى زیادى میکنم.
چی شد که شما این ساز و انتخاب کردید؟
خواهرم ٢-٣ سالی بود که گیتار میزد و من هم خیلی موسیقی گوش میدادم مخصوصاً راک ولی علاقهای به ساززدن نداشتم، تا اینکه خیلی اتفاقی سر کلکلهای خواهربرادری، گفتم استادی که میاد به خواهرم گیتارو یاد بده به منم یاد بده و هیچکس هم مخالفتی نکرد.
شخص معروفی بودن؟ دوست دارید از ایشون اسمی ببرید؟
بله بله حتما چون من خودم تو دانشگاه گیتار و تدریس میکنم می دونم که استاد نقش مهمی داره و آقای بابک نجفی که خیلی ازشون ممنونم که با صبورى و انرژى زیادشون منو جذب کردند چون من باعلاقهی آنچنانی گیتار رو شروع نکردم، متأسفانه من ۶ جلسه بیشتر با ایشون کار نکردم! ولی از اونجایی که خیلی علاقه پیداکرده بودم دیگه خودم ادامهی راه رو رفتم.
پس پیش کی بهصورت حرفهای آموزش دیدید؟
من استاد نداشتم! فقط ۶ جلسه پیش ایشون کارکردم و ٢ جلسه هم پیش آقای بهمن نصری که استاد بزرگی هستند ولی خب چون خیلی سختگیر بودند من زده شدم و پدرم هم یه فروشگاهی داشتند که لوازم موسیقی میفروخت؛ خوب به نظر من اونجا زیاد رفتوآمد داشتم و نوازندههای زیادی رو هم میدیدم؛ میشه گفت که من نوازندگی رو از رو دست اونا یاد گرفتم!
الان خواهرتون مثل شما نوازندگی میکنند؟
نه خواهرم فقط یه تایمی کارکردند. استادهای خیلی خوبی هم داشتند خیلی خوب ساز میزدند اما چون تو موسیقی ایران جایی برای خانمها وجود نداره! ایشون هم بنا به دلایله خودشون دیگه این کار و کنار گذاشتند.
بهجز شما و خواهرتون دیگه کسی تو خانوادتون ساز نمیزد؟
نه، پدرم مخالف سرسخت بودند، تو این مدتى که اینهمه کنسرت رفتم پدرم حتی یه دونه از این کنسرت هارو نیومدند هنوز، ایشون معتقدند که موسیقی برای آدم نون و آب نمیشه و من تا حدود بسیار زیادی قبول دارم این حرف ایشون رو ولی خب من دنبال دلم رفتم.
یعنی شما از موسیقی درآمدی ندارید!؟
ببینید اون جور که یه خواننده داره نه، من الان رهبر یه ارکسترم؛ تمام زحمتها به عهدهی منه و بهاندازهی انرژی ایی که میزارم دستمزد نمیگیرم.
خب آخه کشور ما خواننده محوره!!
دقیقا، شاید من الان اگه خواننده بودم درآمدم خیلی بیشتر بود تو ایران کسایی سود میکنند که خواننده باشند!
شما بهجز موسیقی و عکاسی شغل دیگه ای هم دارید که درآمدزا باشه؟
کاری که بخواد بهجز هنر باشه اینه که من مربی بدنسازی ٢ تا تیم بسکتبال هستم وگرنه کار اصلیم موسیقی و عکاسی و آموزش این دو هست.
الان هنوز هم گیتار تدریس میکنید؟
خیلی کم چون من واقعاً انرژی میزارم برای شاگردام برای همین زیاد شاگرد نمیگیرم مگر اینکه کسى واقعاً بااستعداد باشه.
از رهبری ارکستر بگید، الان رهبر گروه خاصی هستید که برای خودتون باشه؟
بله آقای عمران طاهری؛ مسعود امامی؛ افشین سیاهپوش و چند تا خوانندهی دیگه
البته من الان ٣ تا آلبوم آماده هم دارم ولی خب من سبک خاص خودمو دارم
مرسی، خب حرف آخر؟
موسیقی واقعاً غذای روحه و من پیشنهاد میکنم هرکسی که میتونه انجامش بده، سن اصلاً مهم نیست و ساززدن آدمرو ازلحاظ روحی تخلیه می کنه. من خودم اگه ناراحتیای داشته باشم بهمحض ساززدن دنیا برام عوض میشه و خیلیها از من میپرسند که موسیقی بیشتر دوست داری یا عکاسی رو؟ البته که می گم موسیقی چون عکاسی ثبت یه تصویره که همه میبینن اما موسیقی چیزیه که شما خلق میکنی که تا اون موقع نه کسی دیده و نه شنیده برای همین موسیقی رو ترجیح می دم، و اینکه خیلی دوست دارم موسیقی راک تو ایران بیشتر شنیده بشه.
خیلی ممنون آقای امامی
خواهش میکنم.
نظری داده نشده است