کنسرت بداهه نوازی تنبور رضا علی آبادی در تالار رودکی اجرا می‌شود.

به گزارش نواک به نقل از رسانه نوا، رضا علی آبادی ‌نوازنده تنبور، نهمین کنسرت بداهه نوازی خود را با عنوان «فرم های بی پایان» جمعه ۲۵ مرداد ماه ساعت ۲۱ در تالار رودکی روی صحنه می‌برد.

رضا علی آبادی در یادداشتی به بهانه برگزاری کنسرت پیش روی خود گفته است:

این کنسرت بر خلاف تمام اجراهای قبل است زیرا در آن تنها روی صحنه خواهم رفت؛ تصمیمی که ده سال قبل در ذهن داشتم و تمامی کنسرت های دو نوازی و سه نوازی قبلی برای رسیدن به این کنسرت بوده اند. ۱۰ سال صبوری برای رسیدن به نقطه ای که بسیار برایم در عین شیرینی ترس دارد یک تضاد بسیار زیبا. هر چند در این مسیر بسیاری سنگ اندازی کردند تا به مقصد نرسم.

شصت دقیقه با یک تنبور روی صحنه تالار معتبر رودکی که شاید در حوزه موسیقی کلاسیک ما هم این اتفاق بسیار اندک افتاده است که یک نوازنده بدون ساز کوبه ای روی صحنه برود. این اتفاق را بسیار دوست دارم. قطعا در ابتدا چالش جذب مخاطب و اطلاع رسانی گسترده و بازتاب همگانی است تا بتوانم از پس این موضوع بر بیایم و دوم با تجربیات کنسرت های قبلی کاری انجام دهم که مخاطبم کاملا راضی سالن را ترک‌ کند. در واقع مخاطبی که در سال های سال کارم را شنیده است بسیار از من توقع دارد.

در این سال ها دغدغه موسیقی بی کلام را داشتم و دیگر این موضوع در حد حرف نیست و اگر به گذشته کاری ام نگاه کنید این موضوع را کاملا در کارنامه من خواهید دید. من بی توجه به بُعد مادی تنها و تنها تلاش کردم برای رسیدن به مطلوب و آنچه تفکرم بوده است. اکنون بیش از پیش برای کارهایم مصمم هستم و شاید بیشتر از هر بار احتیاج به حمایت همه جانبه دارم.

تا امسال کلی مخاطب را جذب کردم و همه این‌ مخاطبین انتظار کار بیشتر دارند و این‌ مهم گاهی به تنهایی از دست من بر نمی آید. در سال کاری جدید یک کتاب منتشر کردم و به امید خدا کتاب بعدی نزدیک به چاپ است. احتمالا در این سال یک سی دی هم از بنده منتشر شود. ضمن اینکه همکاران عزیزم‌ می دانند که تولید این‌ حجم از کار چقدر کار سنگینی است و فقط این توضیح را بدهم که این حجم کار بدون هیچ اسپانسر و تهیه کننده است. من حتی مدیر برنامه هم ندارم و تمام کارها را از کوچک تا بزرگ خود بر عهده دارم.

لازم است در اینجا از مدیریت بنیاد رودکی جناب آقای دکتر صفی پور، مدیرعامل انجمن موسیقی جناب آقای ثابت نیا که یک لحظه بنده را تنها نگذاشتند قدردانی کنم . من هم بر روی صحنه ذره ای کم نخواهم گذاشت و هر چه دارم تا آخرین توانم خواهم نواخت. زیبایی در نواختن فرم‌های بی پایان است.