هادی پاکزاد خواننده جوان موسیقی راک شامگاه روز گذشته (۷ خرداد)، در شهر مشهد درگذشت. رضا کریمی‌تبار (از دوستان پاکزاد) ضمن تائید این خبر، گزارش دلیل فوت را به‌روزهای آینده موکول کرد.

پس از حدود ۱۳ سال فعالیت درزمینهٔ موسیقی، نخستین آلبوم رسمی وی سال گذشته با عنوان «تاریکی» منتشر شد.

به نقل از سایت موسیقی ما، پاکزاد در آخرین گفتگوی خود با این سایت گفته بود: «وقتی در جشن رونمایی آلبومم برای اولین بار بعد از سال‌ها با عده‌ای از شنوندگان آثارم روبرو می‌شدم، خانمی جلو آمدند و گفتند مدتی‌ست که من را روی شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کردند و به تازگی متوجه شدند که من اصلا خواننده‌ام. گفتند فقط نوشته‌های من را در فضای مجازی دنبال می‌کردند و Hadi-Pakzad-Vertical-Cemetery-960x540مشابه این اتفاق در طول فعالیت‌های من بسیار بوده که آدم‌ها می‌گفتند که «شعر»‌های کار‌هایم را دوست دارند. گاهی حس می‌کنم منظورشان این است که احتمالاً مشکلی با بافت موسیقی دارند و محتمل‌تر این است که منظورشان این است که: صدایم را دوست ندارند. بله کارهای من مضمون محور (شعر محور)‌اند. دقیقاً مفهومی که در متن سؤال شما هست یعنی تکیه زیاد آثار روی کلام، روی آثار من صدق می‌کند؛ اما به این معنی که موسیقی پیرامون یک شعر و کانسپت ساخته می‌شود، مثل موزیک فیلم! یا اینکه صدای خواننده رل آن شعر و یا مضمون را بازی می‌کند، مثل یک مونولوگ. البته اینکه مسعود چه آهنگی برای شعرم می‌نویسد و چقدر خوب و منطبق بر آن است و یا اینکه من چقدر وقت خواندن نقش نوشته‌هایم را خوب بازی می‌کنم، می‌تواند مثل همه آثار هنری دیگر دنیا که منتقدان کیفی و تکنیکی و هم سلیقه‌ای و لمسی خودش را داشته باشد و من می‌پذیرم؛ اما اگر منظور کسی این باشد که آقا موسیقی مهم‌تر است و یا اصلاً تو خواندن را کنار بگذار کار‌هایت را بنویس بده دیگری بخواند، به‌طور واضح رویکرد منتقدانه خوبی نیست و من سخت با هر دو مخالفم.»

سایت «نواک» این مصیبت دردناک را خدمت خانواده آن عزیز و جامعه هنری تسلیت گفته و آرزوی مغفرت و آمرزش برای مرحوم و صبر جزیل برای بستگان وی از درگاه خداوند متعال مسئلت نماییم.

 

روحش شاد و یادش گرامی باد