«صداهای غریب» از شگفتی و اضطرابی حرف می‌زند که با انقلاب فناوری در دهه ۱۹۴۰ آغاز شد و هرروز به قدرتش افزوده شد. تیموتلی دی تیلور، در این کتاب نقش فرهنگی فناوری را در ساخت موسیقی و نگرانی‌های بی‌شمار و اجتناب‌ناپذیر در زمینه مساله اصالت موسیقی الکترونیک مطرح می‌کند.
«صداهای غریب» در واقع بر حول دغدغه ارتباط فناوری و موسیقی می‌چرخد؛ دغدغه اصلی نویسنده روش‌هایی است «که فناوری دیجیتال سه مساله‌ای را شکل می‌دهد که در طی تاریخ تحت تاثیر فناوری قرار گرفته‌اند». این سه حوزه شامل تولید موسیقی، ذخیره/ توزیع و مصرف موسیقی می‌شود (بر دو مورد آخر تمرکز بیشتری شده است).
البته باید اشاره کرد که قابلیت ثبت صدا به شکل اطلاعات دیجیتالی بعد از ضبط صدای آناللوگ ایجاد شد و آخرین فصل تکامل فناوری در این حوزه است که فرهنگ موسیقایی را شکل داده است و خودش نیز بر اساس همین فرهنگ تغییراتی را در خود ایجاد کرده است.
صداهای غریب به طور خلاصه در مورد این مساله است که ما امروز چگونه موسیقی گوش می‌دهیم و موسیقی را از چه دریچه‌ای تجربه می‌کنیم و می‌فهمیم.
نظری داده نشده است