مسعود امامی
سالروز تولد مسعود امامی بهانه‌ای شد تا نواک مصاحبه‌ای ویژه با ایشان انجام دهد.
مدتی است که در کار خبر نیستید. چرا؟
واقعیت این است که من هیچ‌وقت خبرنگار نبوده‌ام؛ اما به دلیل حضور دوستانم ازجمله آقایان شهریاری، بحرینی و … این اتفاق افتاد و من درزمینهٔ خبرنگاری هم فعالیت کردم؛ اما فکر می‌کنم آدم مستعدی هستم و می‌توانم از پس‌کار خبر هم بربیایم. در طی مدت فعالیتم در کار خبر مصاحبه‌هایی با افرادی داشتم ازجمله؛ یغما گل‌رویی، مریم اسدی، فرید احمدی، مونا برزویی و…
شما در تمام زمینه‌های موسیقی فعالیت دارید اما کدام‌یک از
آن ها را بیشتر دوست دارید؟
تمام موارد را دوست دارم و سعی می‌کنم در تمام زمینه‌ها فعال باشم. دوست دارم در کاری که انجام می‌دهم مردم قبولم داشته باشند و تمام این کارها جزو کارهایی هستند که علاقه نداشته باشی موفق نمی‌شوی و درکش نمی‌کنی. هیچ‌کس من را مجبور نکرده ترانه بنویسم یا آهنگ بسازم و همه‌ی این‌ها علاقه شخصی خودم بوده‌اند.
مسعود امامی را همه با قطعه “امون بده” می شناسند؟
اتفاقا این‌طور نیست. امون بده را خیلی‌ها می شناسند اما شاید نداند که خواننده این قطعه کیست! این قطعه سال ۸۷ به‌طور رسمی پخش شد.
چرا آلبوم‌های شما دچار حاشیه شدند؟
وقتی اتفاقی چندین بار تکرار می‌شود قطعاً ضعف وجود داشته و شاید بنده درست‌کار نکرده‌ام. شاید آن‌قدر که به تأثیرگذاری اثر پایبند بوده‌ام به این موضوع فکر نکرده‌ام که حتما در آلبوم هایم نقص‌ها برطرف شوند. پخش آلبوم دوم خوب بود اما سی‌دی‌ها اشکال داشتند وهمان طور که قبلاً هم گفته‌ام پیگیر این موضوع هستم.
مسعود امامی و کارهایش حال و هوای خوبی دارند اما چرا هنوز به جایگاهی که باید، نرسیده است؟
من فکر می‌کنم جایگاه را تعداد شانس‌های کنسرت هم می‌تواند مشخص کند اما صرفاً تعداد شانس‌های کنسرت نیست که جایگاه را مشخص می‌کند. همین‌که من بدون هیچ تهیه‌کننده، اسپانسر، کلیپ، خواندن تیتراژ و جمع‌کردن تقلبی لایک و هوادار به جایگاه کنونی رسیدم فکر می‌کنم حق را گرفته‌ام.
در حال حاضر تمام تهیه‌کنندگان موسیقی دنبال آلبوم بازاری یا یه موسیقی ماشینی هستند
نظر شما در این مورد چیه؟
من ازاون دسته از آدم‌هایی هستم که معتقدم موسیقی باید نوستالژی شه برای مردم وگرنه ترانه و شعر و ملودی و … چیزی به‌جز یک مشق نیست!
کار باید تو یک بزنگاه خاصی انجام بشه از تمام آهنگ‌هایی که مردم‌دوست دارن و به معروفیت میرسه ۷۰% کارها آرووم و اسلو محسوب میشه بعدش ۲۵% کارهای شاد و %۵ کارهای دیگه
از قطعه «یلدای این خونه » برایمان بگویید، چطور شد که این ترانه شکل گرفت؟
ملودی و کل آن کار برای من بود و بعد از مدتی اجازه گرفتند و از روی ملودی و شعر کار الهام گرفتند برای ساخت قطعه‌ی دیگر اما در هیچ کجا اسمی از من برده نشد.
درباره‌ی قطعه «پاییز» صحبت کنید؟
ترانه، ملودی و تنظیم کار هنر دوستان دیگر است و من در این فقط خواننده هستم. رو نیمکت بی تو قطعه ایی بود که ۲ الی ۳ سال در گوشه ایی از آرشیو موزیک‌هایم بود تا اینکه «رادیو هفت » از من خواست تا قطعه قدیمی را بازخوانی کنم و من دوست نداشتم و خواستنم تا قطعه را خودم تولید کنم و قطعه «رو نیمکت بی تو»را برایشان فرستادم و پس از کمی تغییرات کار اجرا شد.
کمی ازتیم موسیقی تون صحبت کنید؟
در آلبوم جدیدم اکثر عزیزانی که قبلا باهاشون همکاری کردم حضور ندارند اما حامد حسینی و سونیا مو کاری پور حضور دارند.
درباره‌ی آلبومتان توضیح دهید؟
برای آلبوم هنوز اسمی انتخاب نکرده‌ام و این آلبوم حس وحال آلبوم های اول و دومم را دارد و اکثر ملودی‌ها را خودم و حامد حسینی ساخته‌ایم و نرگس جعفری، سونیا موکاری پور، افشین یداللهی، مونا برزویی ترانه‌سرایان هستند و علی عبدالمالکی نیز در آلبومم آهنگسازی کرده است.
بهترین روز زندگی شما چه روزی است؟
عید نوروز شاید بهترین روز زندگی من باشد حتی از روز تولدمم بیشتر دوستش دارم؛ اما امسال روز تولدم بسیار خوب بود زیرا سال گذشته خیلی از اطرافیانم سروسامان گرفتند و من هم از این اتفاقات خوشحال شدم.
عکس های این مصاحبه را از نگاه دوربین شایان شهسواری تماشا کنید
نظری داده نشده است