جان هاپکینز: صدا در ذهن من، سه‌بعدی است

هاپکینز آلبوم Immunity را «اولین تجربه بزرگ» خودش می‌خواند که «مرا تا جایی با خود برد که هیچ‌وقت در رویا هم امکان وقوعش را نمی‌دیدم. اجرا در استیج‌هایی که همیشه دلم می‌خواست، خیلی هیجان‌انگیز بود… برایان انو به من یاد داد که از تصادف‌ها و اتفاق‌ها در موسیقی استقبال کنم… من همیشه غرق در تضاد رکوردها بودم و از عناصری استفاده می‌کردم که رکوردهای آرام را محکم‌تر کند. Collider یکی از این کارها است: طولانی و نیرومند. تجربه‌ای که به آن عمق بخشیده است. اما شاید Immunity  بود که همه چیز را تغییر داد. تکنو و سمفونیک بود و در سراسر اروپا و امریکا با استقبال مواجه شد». هاپکینز نوشتن این آهنگ  را از سال ۲۰۰۵ شروع کرده بود، ولی نمی توانست آن را به پایان برساند. در سال ۲۰۱۰ که با کینگ کریستو روی آلبوم Diamond Mine کار می کرد، برخی از خطوط آهنگ را به کمک کرستو کامل کرد؛ و ناگهان قطعه ای دلنشین از آب درآمد که خیلی زیبا بود. Immunity یکی از کارهای متفاوت هاپکینز است.

او در سال ۲۰۰۴ از طریق برایان انو به کلدپلی معرفی شد و نتیجه کارهایی مثل Vival La Vida، Midnight بودند. در آلبوم Mylo Xylto کلدپلی (۲۰۱۱) از او با این عنوان یاد شده است: «جان هاپکینز: روشنایی و جادو». اما آلبوم Immunity بود که جای پای او را در حوزه موسیقی سفت کرد.

آلبوم Immunity نتیجه نه‌ماه کار مداوم او در آپارتمانش بود. شاهکاری که توانست هم حسی باشد، هم تفکر در جای‌جای آن حس شود و در عین حال ساده و زیبا باشد.

اما هاپکینز به همین‌ها قناعت نمی‌کند. او می‌گوید «من دلم می‌خواهد ماجراهای مختلفی را امتحان کنم»: فکر کردن به موسیقی در قالب سینمایی. او توضیح می‌دهد که «وقتی آهنگی را می‌سازم، صداها را جوری کنار هم قرار می‌دهد که انگار اشیایی‌اند که بعد دارند و در مکان هستند… من چیزها را در نظر می‌گیرم که دور و نزدیکند… صدا در ذهن من، سه‌بعدی است».

آهنگسازی فیلم‌هایی مثل The Lovely Bones و Monsters بر عهده هاپکینز بوده است. درواقع هاپکینز به عنوان رمیکسر بخشی از زمان کاری‌اش را صرف ساختن موسیقی فیلم می‌کند. یکی از کارهای قابل توجهش، همکاری با دیوید لینچ است.

او در رابطه با این مساله می‌گوید «همان‌قدر که حضور در اجرای کلدپلی در امریکا برای اولین بار برایم ‌باورنکردنی بود، کار با لینچ هم یکی از اتفاق‌های غیرقابل باور بود. این کار متفاوت با هر کاری بود که انجام داده بودم. انجام کار برای لینچ دلهره‌آور و درعین حال الهام‌بخش بود. ما به خانه او در لس‌آنجلس رفتیم. او دقیقا آن چیزی است که شما انتظار دارید باشد؛ بسیار کنجکاو. سوالات زیادی می‌پرسد و راجع به خودش چندان حرف نمی‌زند. نشستن در خانه او، قهوه خوردن با کسی که مالهالند درایو را ساخته است، خیلی لذت‌بخش بود».

 آهنگ I Know را در آلبوم Good Day Today جان هاپکینز ساخته است. Good Day Today آلبوم موسیقی‌ای از لینچ است. می‌توان سبک این آلبوم را الکتروپاپ خواند و البته فضای آلبوم نزدیک به فیلم‌های لینچ است.

پی‌نوشت:منابع: گاردین، فکت، هافینگتن‌پست